Zapachy Naszego Życia

Właśnie upiekłam szarlotkę i piękny zapach jabłek oraz cynamonu owiał całe mieszkanie. Coś pięknego i niezapomnianego - zapachy i to nie tylko te z dzieciństwa. Temat zapachów pochłonął  już nie jednego. I niejednym zapach zawładnął całkowicie. Olga Tokarczuk w swojej "Szafie" schowała woń wykwintnych perfum Armaniego i Lagerfelda, który miesza się z zapachem papierosów, pudru i kremu przeciwzmarszczkowego. Oprócz tego poczujemy zapach dzieci, których skóra pachnie cudownym, słonym zapachem słońca. Marcel Proust w "Poszukiwaniu straconego czasu" przywołuje zapach maczanej w herbacie magdalenki. Proust stawia na zapachy z dzieciństwa, które towarzyszą nam do końca naszego życia, zakodowane gdzieś głęboko w naszej pamięci: "kiedy, po śmierci osób, po zniszczeniu rzeczy, z dawnej przeszłości nic nie istnieje, wówczas jedynie zapach i smak, wątlejsze, ale żywsze, bardziej niematerialne, trwalsze, wierniejsze, długo jeszcze, jak dusze (...) dźwigają niestrudzenie na swojej znikomej kropelce olbrzymią budowlę wspomnienia."

A co u Pana Tadeusza? Tutaj również mnogość zapachów - bigosu i kawy oraz miodowego płynu! Zapach szczęścia Juliana Tuwima to zapach waniliowego mleka oraz palonej kawy.

"Sklepy cynamonowe" Brunona Schulza to zapach farby, laku i kadzidła. W "Pachnidle" zapach dziewicy jest zapachem śmierci.
W cudownym "Jasminum", każdy z braciszków ma swój własny zapach. Każdy z nich wydziela inny zapach drzewa: czeremchy, śliwy lub czereśni.

A mój zapach z dzieciństwa, to zdecydowanie zapach lasu, łąki i świeżo zebranych malin. Zapach grzybów i mchu zmieszany z zapachem jagód, tak to zdecydowanie zapachy, które żywo obrazują moje dzieciństwo.

Ponadto zapach pomarańczy, który nie tylko działa pobudzająco na moje zmysły. W opowieści pod tytułem: "Zapach pomarańczy", woń tego aromatycznego owocu miała się pojawić, gdy w XIII wieku otwarto grób

świętego Dominika, by przenieść jego szczątki, w bardziej dostępne dla odwiedzających go pielgrzymów miejsce. Byłoby całkiem nieźle gdyby po mojej śmierci roznosiła się woń pomarańczy:)       I nie zapominajmy o zapachu świeżo upieczonego chleba...:)









Zapachy zaskakują, ale teraz czas na woń aromatycznej szarlotki, która pobudzi wszystkie zmysły. tak więc do dzieła☺

Ciasto:
35 dag mąki
1 jajko
1 żółtko
20 dag masła
10 dag cukru pudru
skórka otarta z 1/2 cytryny
szczypta proszku do pieczenia
Nałożenie:
1 kg kwaskowych jabłek
5-10 dag cukru oraz szczypta cynamonu

Z podanych składników zagnieć kruche ciasto i uformuj kulę oraz wstaw do lodówki na 1/2 godziny. Następnie umyj jabłka, obierz i pokrój, wymieszaj z cukrem waniliowym, cukrem oraz cynamonem.
Rozgrzej piekarnik do 200 stopni C, wyłóż papierem do pieczenia tortownicę o średnicy 26 cm. Część ciasta rozwałkuj i wyłóż nią dno tortownicy oraz uformuj rant. Ciasto nakłuwaj widelcem. Na ciasto nałóż jabłka. Resztę ciasta rozwałkuj  i przykryj nim jabłka, brzegi dokładnie zalep.

Ciasto wstaw do piekarnika i piecz około 45 minut. Przepis jest niezawodny!
Przyjemnych doznań węchowo-smakowych❤

https://pixabay.com/pl/cytrusowych-pomarańcze-granaty-1150025/
https://pixabay.com/pl/kawa-cappuccino-picie-kofeina-3727673/
https://pixabay.com/pl/maliny-koszyk-owoce-rubus-idaeus-3710167
https://pixabay.com/pl/owoc-czereśnie-gałązka-natura-liść-3238601/
https://culture.pl/pl/artykul/z-polotem-zapach-w-polskiej-literaturze
"Kuchnia Polska. Przepisy dawne i nowe", Świat Książki, Warszawa 1997
Marceul Proust "W poszukiwaniu straconego czasu", PWN