Niesamowita Historia Wielkiej Gruszki - dla Tych co bajki lubią i nie tylko

   Z okazji szóstych urodzin Alicji wybrałyśmy się razem z jej koleżanką do Pioniera na bajkę o Wielkiej Gruszce. Wstyd się przyznać, ale pierwszy raz miałam okazję obejrzeć seans w "Kiniarni " i naprawdę się zachwyciłam. Nie dość, że bajka na poziomie moich oczekiwań, to miejsce cudowne. Wyszłam z kina bez bólu głowy, którego powodem zawsze było nagłośnienie, jakby każdy przychodzący do kina był przygłuchy i domagał się ogromnej ilości decybeli. Kolejna rzecz, to obraz - sama bajka w sobie nie przytłaczająca, bez nadmiernej ilości efektów specjalnych, bez zbędnej agresji, bez wszystkiego co sprawia, że po obejrzeniu czujemy się przytłoczeni i po prostu zmęczeni, a nasze dzieci wychodzą z oczopląsem i dodatkową dawką adrenaliny. A w "Kiniarni" seans w odbiorze jest czystą przyjemnością, przy kawie i soku można się podelektować nie tylko obrazem, ale również panującą tam atmosferą. Ala z koleżanką sącząc sok pomarańczowy spokojnie mogły komentować co się dzieje na ekranie. Intymna, ale zarazem swobodna atmosfera sprawiła, że po raz pierwszy wyszłam z kina wypoczęta i zrelaksowana, bez bagażu zbędnego stresu spowodowanego nadmiarem "wrażeń", które podobno mają uatrakcyjnić dzisiejszy każdy obraz filmowy. Brak popcornu i chipsów również można uznać za plus, najwyraźniej mnie amerykańska pop kultura już znudziła, wolę coś innego, coś co pamiętam trochę z mojego dzieciństwa. Człowiek  po zachłyśnięciu się "nowoczesnością"  tęskni za 'normalnością'. Tam nadal stoi pianino wykorzystywane przez tapera. Ja miałam wrażenie, że chwilami brakowało tylko Krystiana Zimermana...

Dziewczynki zadowolone, gdyż siedząc przy stoliku na którym położyły swój "niezbędnik" w postaci prezentów oraz kilku innych istotnie ważnych rzeczy, mogły celebrować każdą chwilę. Przygody Gruchy pochłonęły je całkowicie, a blaszany smok, którego właścicielem był lekko psychodeliczny Ulisses częstujący smoczymi ciasteczkami sprawiał wrażenie najgroźniejszej postaci w całej bajce. Co prawda Ulisses był bardzo wrażliwy i szukał przyjaciół, ale jakoś wszyscy uciekali i niekoniecznie chcieli z nim pozostać w jego smoczej łodzi, nawet za cenę pysznych smakołyków, które serwował. Ala po udanej ucieczce głównych bohaterów z rąk fascynata wszystkiego co smocze, była bardzo smutna, gdyż Ulisses był naprawdę bardzo samotny. Jak widać na wrażliwość dziecka można liczyć zawsze bez względu na panujące okoliczności.❤
 Zwariowani piraci rozluźnili atmosferę, bo w ogóle nie byli straszni, a kapitan piratów w niczym nie przypominał legendarnego Jacka Sparrowa ( no może tylko troszeczkę )☺

Jak to w bajce wszystko kończy się dobrze, misja zostaje wykonana, a główni bohaterzy pokonują zło w iście przebojowy sposób.

Polecam, warto zobaczyć i koniecznie w "Kiniarni" w Szczecinie☺

No i Gruszka była rewelacyjna❤

https://www.filmweb.pl/film/Niesamowita+historia+Wielkiej+Gruszki-2017-790541/photos